LEHEN URRATSA; MENPEKOTASUNAREN BALORAZIOA ESKATZEA
Euskadin, zure udaleko Oinarrizko Gizarte Zerbitzuetan hasten da dena. Han hasten duzu zure senidearen menpekotasun maila baloratzeko eskaera. Ez duzu dena erabakita iritsi beharrik, nahikoa da:
- NAN/AIZ eta erroldatze-ziurtagiria.
- Txosten mediko eguneratuak.
- Bertan ematen dizuten eskabide-orria.
Dokumentazioa aurkeztu ondoren, balorazio talde bat (medikuntza/psikologia eta gizarte lana) etxera joango da. Pertsona bere egunerokoan nola moldatzen den berrikusiko dute (komuna, mugikortasuna, elikadura, segurtasuna…), eta Menpekotasuna Baloratzeko Baremoarekin (MBB) honako hauei dagokien puntuazioa emango dute:
- I. gradua: 25-49 puntu (menpetasun ertaina).
- II. gradua: 50 – 74 puntu (menpetasun larria).
- III. gradua: 75 – 100 puntu (menpekotasun handia).
Ebazpen ofiziala puntuazio horrekin iristen da, non gradua ez ezik Arreta Programa Indibiduala ere agertzen den: pertsonak jaso dezakeen laguntza eta baliabide zehatzen plana.
Hemen kontsulta dezakezu informazio ofiziala: Eusko Jaurlaritzaren Gizarte Zerbitzuen Ataria – Dependentzia
Lurralde historikoen esteka ofizialak
- Bizkaia – Mendekotasunaren ebaluazioa
- Gipuzkoa – Mendekotasunaren balorazioaren izapidea
- Araba/Álava – Mendekotasuna baloratzeko zerbitzua eskatzea
ZER LAGUNTZA AKTIBATU AHAL DIRA GRADUAREN ARABERA
- I. gradua: unean uneko laguntzak etxean (Etxez Etxeko Udal Laguntza Zerbitzua, telelaguntza, laguntza-produktuak, prebentzio-programak).
- II. gradua: laguntza ohikoenak (ELZ ordu gehiagorekin, eguneko zentroa, etxeko egokitzapenak, prestazio ekonomikoak kasu batzuetan).
- III. gradua: zaintza intentsiboak eta jarraituak (ELZ 24h ahal bada, laguntza teknologikoak, aldi baterako egonaldiak edo, etxean segurua ez denean, egoitza-baliabideak).
APIa ez da zurruna: familiarekin adosten da, eta zerbitzuak eta prestazioak konbina ditzake egoeraren eta lehentasunen arabera.
BEHARREZKO HAUSNARKETA
Gaur egun, Euskadin, erakundeek hainbat zerbitzu eskaintzen dituzte menpekotasun mailaren arabera: telelaguntza, etxez etxeko laguntza, eguneko zentroak edo egoitzak. Baina ñabardura garrantzitsu bat dago: etxeko zaintza ELZren orduetatik harago ez dago ekonomikoki babestuta, beste baliabide batzuk dauden bezala, hala nola eguneko zentroak edo egoitzak.
Gipuzkoan, esaterako, prestazio espezifikoekin aurrera egin da, baina, oro har, etxeko zaintza jarraitua – familia askorentzat aukera gogokoena dena – hitzarmen-, babes- eta laguntza-sistema horretatik kanpo geratzen da.
Agian gizarte bezala eta erakundeetatik beste pauso bat eman beharko genuke. Zaintzen dugun modua birpentsatzea, pertsona bere osotasunean begiratzea, eta ez bakarrik eskuragarri dagoen gradu edo baliabide baten arabera. Gure buruari galdetzea benetan zerk egiten dion on: zure etxean laguntza egokiekin jarraitzeak?, eguneko zentrora ordu batzuetan joateak?, egoitza batean bizitzeak?, fisioterapia etxean jasotzeak autonomia mantentzeko?
Pertsona bakoitzak benetan behar duena adostea gakoa izan beharko litzateke, malgutasunez eta laguntzeko konpromiso berarekin, aukeratutako baliabidea edozein dela ere.Eta funtsezko zerbait ez dezagun ahaztu: baliabideak benetan pertsonara egokitzen baditugu, sistema askoz jasangarriagoa eta bidezkoagoa izango da. Izan ere, ekitateak ez du esan nahi guztiei gauza bera ematea, baizik eta aukera berdintasuna bermatzea, pertsona bakoitzak duintasunez bizitzeko behar duena jaso dezan.
